[HOME PAGE] [STORES] [CLASSICISTRANIERI.COM] [FOTO] [YOUTUBE CHANNEL]

Hirundínid - Viquipèdia

Hirundínid

De Viquipèdia

Viquipèdia:Com entendre les taules taxonòmiques
Com entendre les taules taxonòmiques
Hirundinidae
Exemplars joves d´Hirundo neoxena
Exemplars joves d´Hirundo neoxena
Oreneta cuablanca (Delichon urbica)
Classificació científica
Regne: Animalia
Fílum: Chordata
Classe: Aves
Ordre: Passeriformes
Família: Hirundinidae
(Vigors, 1825)
Gèneres
  • Atticora (Boie, 1844)
  • Cheramoeca (Cabanis, 1850)
  • Delichon (Horsfield & Moore, 1854)
  • Hirundo (Linnaeus, 1758)
  • Neochelidon (P.L. Sclater, 1862)
  • Notiochelidon (S.F. Baird, 1865)
  • Petrochelidon (Cabanis, 1850)
  • Phedina (Bonaparte, 1855)
  • Progne (Boie, 1826)
  • Psalidoprocne (Cabanis, 1850)
  • Pseudochelidon (Hartlaub, 1861)
  • Riparia (T. Forster, 1817)
  • Stelgidopteryx (S.F. Baird, 1858)
  • Tachycineta (Cabanis, 1850)
Oreneta bicolor (Tachycineta bicolor) fotografiada a Ontario (Canadà).
Oreneta bicolor (Tachycineta bicolor) fotografiada a Ontario (Canadà).
Tachycineta albilinea fotografiada a Costa Rica.
Tachycineta albilinea fotografiada a Costa Rica.
Orenetes porpres del nord (Progne subis) fotografiades a Oregon, Estats Units.
Orenetes porpres del nord (Progne subis) fotografiades a Oregon, Estats Units.
Stelgidopteryx serripennis fotografiada a Ontario, Canadà.
Stelgidopteryx serripennis fotografiada a Ontario, Canadà.
Hirundo tahitica
Hirundo tahitica
Hirundo smithii fotografiada a Sud-Àfrica.
Hirundo smithii fotografiada a Sud-Àfrica.

La família dels hirundínids comprèn ocells molt adaptats a la vida aèria, entre els quals hi ha les orenetes i els roquerols.

Taula de continguts

[edita] Morfologia

  • Mida petita o mitjana (d'11 a 22 cm).
  • Cos fusiforme i aerodinàmic.
  • Cap pla i ample.
  • Ales llargues i punxegudes.
  • Cua escotada i forcada.
  • Bec curt.
  • Potes curtes.
  • El plomatge sol ostentar els colors blanc i negre en proporcions variables.
  • No presenten dimorfisme sexual.

[edita] Distribució geogràfica

Estan distribuïts per tot el planeta.

[edita] Alimentació

S'alimenten d'insectes voladors que constitueixen l'anomenat plàncton aeri.[1]

[edita] Costums

Són ocells cosmopolites i algunes espècies realitzen unes migracions llarguíssimes.[2]

[edita] Espècies

  • Subfamília Pseudochelidoninae
    • Pseudochelidon eurystomina (Hartlaub, 1861)
    • Pseudochelidon sirintarae (Thonglongya, 1968)
  • Subfamília Hirundininae
    • Tachycineta bicolor (Vieillot, 1808)
    • Tachycineta albilinea (Lawrence, 1863)
    • Tachycineta stolzmanni (Philippi, 1902)
    • Tachycineta albiventer (Boddaert, 1783)
    • Tachycineta leucorrhoa (Vieillot, 1817)
    • Tachycineta meyeni (Cabanis, 1850)
    • Tachycineta thalassina (Swainson, 1827)
    • Tachycineta cyaneoviridis (H. Bryant, 1859)
    • Tachycineta euchrysea (Gosse, 1847)
    • Progne tapera (Linnaeus, 1766)
    • Progne subis (Linnaeus, 1758)
    • Progne cryptoleuca (S.F. Baird, 1865)
    • Progne dominicensis (Gmelin, 1789)
    • Progne sinaloae (Nelson, 1898)
    • Progne chalybea (Gmelin, 1789)
    • Progne modesta (Gould, 1839)
    • Progne murphyi (Chapman, 1925)
    • Progne elegans (Baird, S.F., 1865)
    • Notiochelidon murina (Cassin, 1853)
    • Notiochelidon cyanoleuca (Vieillot, 1817)
    • Notiochelidon flavipes (Chapman, 1922)
    • Notiochelidon pileata (Gould, 1858)
    • Atticora fasciata (Gmelin, 1789)
    • Atticora melanoleuca (Wied-Neuwied, 1820)
    • Neochelidon tibialis (Cassin, 1853)
    • Stelgidopteryx andecola (d'Orbigny & Lafresnaye, 1837)
    • Stelgidopteryx fucata (Temminck, 1822)
    • Stelgidopteryx serripennis (Audubon, 1838)
    • Stelgidopteryx ridgwayi (Nelson, 1901)
    • Stelgidopteryx ruficollis (Vieillot, 1817)
    • Cheramoeca leucosterna (Gould, 1841)
    • Riparia riparia (Linnaeus, 1758)
    • Riparia diluta (Sharpe & Wyatt, 1893)
    • Riparia paludicola (Vieillot, 1817)
    • Riparia congica (Reichenow, 1887)
    • Riparia cincta (Boddaert, 1783)
    • Phedina borbonica (Gmelin, 1789)
    • Phedina brazzae (Oustalet, 1886)
    • Hirundo griseopyga (Sundevall, 1850)
    • Hirundo rupestris (Scopoli, 1769)
    • Hirundo obsoleta (Cabanis, 1850)
    • Hirundo fuligula (Lichtenstein, 1842)
    • Hirundo concolor (Sykes, 1832)
    • Hirundo rustica (Linnaeus, 1758)
    • Hirundo lucida (Hartlaub, 1858)
    • Hirundo aethiopica (Blanford 1869)
    • Hirundo angolensis (Bocage, 1868)
    • Hirundo albigularis (Strickland 1849)
    • Hirundo domicola (Jerdon, 1844)
    • Hirundo tahitica (Gmelin, 1789)
    • Hirundo neoxena (Gould, 1842)
    • Hirundo smithii (Leach, 1818)
    • Hirundo nigrita (G.R. Gray, 1845)
    • Hirundo nigrorufa (Bocage, 1877)
    • Hirundo atrocaerulea (Sundevall, 1850)
    • Hirundo leucosoma (Swainson, 1837)
    • Hirundo megaensis (Benson, 1942)
    • Hirundo dimidiata (Sundevall, 1850)
    • Hirundo cucullata (Boddaert, 1783)
    • Hirundo abyssinica (Guerin-Meneville, 1843)
    • Hirundo semirufa (Sundevall, 1850)
    • Hirundo senegalensis (Linnaeus, 1766)
    • Hirundo daurica (Linnaeus, 1771)
    • Hirundo domicella (Hartlaub & Finsch, 1870)
    • Hirundo striolata (Schlegel, 1844)
    • Hirundo badia (Cassin, 1853)
    • Hirundo perdita (Fry & Smith, 1985)
    • Hirundo preussi (Reichenow, 1898)
    • Hirundo rufigula (Bocage, 1878)
    • Hirundo spilodera (Sundevall, 1850)
    • Petrochelidon nigricans (Vieillot, 1817)
    • Petrochelidon fluvicola (Blyth, 1856)
    • Petrochelidon ariel (Gould, 1842)
    • Petrochelidon fuliginosa (Chapin, 1925)
    • Petrochelidon pyrrhonota (Vieillot, 1817)
    • Petrochelidon fulva (Vieillot, 1808)
    • Petrochelidon rufocollaris (Peale, 1848)
    • Delichon urbica (Linnaeus, 1758)
    • Delichon dasypus (Bonaparte, 1850)
    • Delichon nipalense (Moore, 1854)
    • Psalidoprocne nitens (Cassin, 1857)
    • Psalidoprocne fuliginosa (Shelley, 1887)
    • Psalidoprocne albiceps (PL Sclater, 1864)
    • Psalidoprocne chalybea (Reichenow,1892)
    • Psalidoprocne petiti (Sharpe & Bouvier, 1876)
    • Psalidoprocne mangbettorum (Chapin, 1923)
    • Psalidoprocne oleaginea (Neumann, 1904)
    • Psalidoprocne pristoptera (Ruppell, 1840)
    • Psalidoprocne antinorii (Salvadori, 1884)
    • Psalidoprocne blanfordi (Blundell & Lovat, 1899)
    • Psalidoprocne orientalis (Reichenow, 1889)
    • Psalidoprocne holomelas (Sundevall, 1850)
    • Psalidoprocne obscura (Hartlaub, 1855)

[edita] Referències

  1. Llorente, Gustavo: Els vertebrats de les zones humides dels Països Catalans. Editorial Pòrtic, S.A. Col·lecció Conèixer La Natura, núm. 6, plana 129. Desembre del 1988, Barcelona. ISBN 8473063546.
  2. Lalueza i Fox, Jordi: El llibre dels ocells de Catalunya. Editorial De Vecchi - Edicions Cap Roig. Barcelona, 1987, pàgina 80. ISBN 843150434X.

[edita] Enllaços externs

A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a:
Hirundínid