Lisander Manzon
Da Wikipedia.
Quest articol chì l'è assee ben faa e l'è mia de trà via | ![]() |
Lisander Manzon, vun di scritor e poetta pussee important de la literatura italiana, l'è nassuu a Milan el 7 de marz del 1785, fioeu de la Giulia Beccaria. Sò nono l'eva el famos Cesar Beccaria. El sò pader official l'eva el Peder Manzon, ma per davera Lisander l'eva el fioeu de Giovann Verri, el fradèl del Peder Verri.
I sò genitor se separen quand Lisander l'è anmò piscinin e la sciora Giulia la va a viv insèma al Carl Imbonati. Lisander el va a scoeula in del collêg di pader Somasch a Lugan e poeu in del collêg di pader Barnabitt a Milan. In del 1808 a Milan, el sposa la Enrichetta Blondel che l'eva calvinista e tutt e duu deciden de andà a fà part de la Gésa Catòlica. Per dà cunt a tucc de la soa conversion el scriv i Inni sacri.
In del 1818 Lisander el gh'a de vend el patrimoni che l'eva eredità de sò pader. L'ann apôs el scriv ona tragedia Il Conte di Carmagnola e poeu in del 1821 la poesia Il cinque maggio per la mòrt de Napuleon Bonapart.
El sò liber pussee famos l'è el romanz I promessi sposi, ona storia de dò popolan in del Sesgent, che però la tratta de la storia europea in chel period. El liber l'è staa scritt pussee d'ona volta; la prima volta l'eva intitolaa Fermo e Lucia, poeu Lisander l'à deciduu in del 1822 de scrivel in italian, perché el pensava che el dialett toscann el fudess l'italian pussee corrett. Tra i sò oper pussee important se regordan anca l'Adelchi e la Storia della colonna infame.
A la fin de la sò vida Lisander el g'ha avuu di gross dispiasè: in del 1833 la moeur la soa miee, sò mader e anca quajvun di sò fioeu. Lisander el se sposa ona seconda volta cont la Teresa Borri, ma anca lé la moeur. Domà duu di noeuf bagaj che Lisander el g'ha avuu di sò duu matrimòni vivaran pussee de lù.
Quand ch'el moeur anca el sò fioeu pussee grand, Pier Luigi, in del 28 avril del 1873, Lisander ghe la fà puu. El 22 de magg el se ammala de meningitt e el moeur anca lù. Al sò funeral, a Milan, a hinn vegnuu anca i personalitaa pussee important de l'epoca.
In del 1874, Giuseppe Verdi l'ha scritt la Messa di requiem per onorà el sò regord. La tomba de Lisander Manzoni, o don Lisander, comm ch'el ciamen i Milanes, la se troeuva al post d'onor in del Famedio del Cimiteri Monumental de Milan.