Edvard VIII av Storbritannia

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket

Edvard VIII
Konge av Storbritannia	20. januar 1936–11. desember 1936
Føregjengar	Georg V
Etterfylgjar	Georg VI
Gift med	Wallis Simpson
Gravlagd	Frogmore

Edvard (i midten) i Canada i 1924

Fire kongar av Storbritannia. Frå venstre Georg V, Edvard VIII, Georg VI og Edvard VII

Edvard VIII (23. juni 1894–28. mai 1972), døypt Edward Albert Christian George Andrew Patrick David Windsor, var konge av Det sameinte kongeriket Storbritannia og Nord-Irland og Det britiske imperiet og keisar av Britisk India frå 20. januar 1936 til han abdiserte den 11. desember 1936.

Han var son av kong Georg V av Storbritannia og dronning Mary av Teck. Av det han var førstefødd fekk han automatisk titlane: "His Royal Highness Prince of York, Prince of York and Cornwall, Duke of Cornwall, Prince of Wales". I ungdomsåra tenestegjorde han i 1. Verdskrigen. Den unge prinsen reiste mykje rundt, og det var tidleg klart at han likte verdsvante, sterke kvinner. Han forelska seg i den amerikanske Wallis Simpson, som då var gift for annen gong. Då Georg V forlet denne verda 20.januar 1936 blir "Davids" nye offisielle tittel som konge: Edward the Eighth, by the Grace of God, of Great Britain, Ireland and the British Dominions beyond the Seas, King, Defender of the Faith, Emperor of India. Edvard ville ikkje slippe Wallis Simpson, og han fikk etter press frå statsministaren Stanley Baldwin kun to utvegar på floka: 1) Avstå frå ekteskap med Wallis- 2) Abdisere. Han gifta seg med Wallis Simpson 3. juni 1937. Edvard valde å abdisere før kroninga. Han ga ein radiotale til det britiske folk, der han sa han ikkje ville styre landet utan hjelp og støtte frå kvinna han elska. Han er den einaste britiske monark som har gjeve tronen frå seg frivillig. Av sin bror, Georg VI, fekk han sin nye tittel "His Royal Highness Duke of Windsor".

Føregjengar:
Georg V

Britiske monarkar

(1936–1936)

Etterfylgjar:
Georg VI